- Erma Cuizon, “The Magic Stories”
“May estrelyang naggilak-gilaksa iyang dughan,” sulti pa niya sa una.
Karon, uban sa buwan sa panunduman
ang mga aninipot miiwag pagbalik sa panon
sa mga anino sulod sa akong ulo.
Ang iyang hagawhaw ug huyohoy
sa mga pulong mipakisaw sa mga napulak
nga dahon didto sa lasang
sa katingala ug kalisang.
Karon, ang iyang tingog natigom na
uban sa iyang bukog ug ang iyang dila
tipik na sa abog nga mibagtok
sa dunggan, sa mata, sa panit
niining panahona. Ay, sa gihapon
ang kanaas sa kasingkasing
nagpabilin. Padayon
ang pag-uwang sa iro bisan wala na
ang sigbin nga tigkawras sa bungbong,
ang paghaguros sa pako sa mga kwaknit
didto sa Naga, iwik sa anay nga
nagbakya, bihi-bihi sa kabayong
gisakyan sa paring wa’y ulo
didto sa Parian.
Ay, Columba, pastilan! Nahimugso
pag-usab ang Bakunawa sa matag uha
sa ambulansya. Ambot lang unsa’y imong
ilaylay sa lalaking trese anyos nga mitigbas-patay
sa tulo ka batang nangahoy didto sa Busay.
Ambot lang duna pa ba ka’y ikadalit
nga lami sa mga inahan, nag-ihap
sa mga estrelya nga, tagsa-
tagsa, nahunlak sa ilang dughan.
No comments:
Post a Comment