Manamin ko aron pangitaon ang salamangkero.
Yamyamon nako ang abrakadabra hangtod
motaghoy ko, hangtud makat-on og pamalikas
ang binuhing piriko sa among silingang tanod
nga mibunal-bunal nako sa una dihang nasakpan ko
nga nangrubo sa batan-on niyang asawa.
Mokatkat ko sa among atup, maghayanghayang
hangtod makat-on sab ang akong ilong unsaon
paghanggap sa panghaw ug inalisbo sa pabrika
sa LuDo nga sama ra nga naghingos ko sa alimyon
sa yamog gikan sa mga bungtod sa Busay.
Kuyog sa huyohoy, akong hapuhapon
ang kawanangan sulod sa nagkutoy nga tiyan
sa batang nagbuy-od sa aseras sa Colon.
Duyog sa dugdog, akong pakuratan
ang mga lamok kansang mga halok namuwak
sa paa’g aping sa babayeng nagpakigol, nanitsit.
Kalawaton ko ang kilat aron ikulihad
sa nawong sa mayor nga nagbuhi’g
mga buaya, bitin, ug wati sa City Hall.
Akong sugoon ang mga siloy nga ilang laylayan
ang ospital didto sa Chicago, ug mandoan
ang mga kwaknit ug kikik nga ihatod dinhi nako
ang hagok sa kanhi kong uyab nga nars ug ang urom
sa giango-ango niyang pasyente nga nagtuong
tua pa siya taliwala sa gubat sa Normandy.
Ablihan nako tanang bintana
karong gabii, kon kataposan na sa kalibutan
ugma, aron ang salamangkero dili na
kinahanglang manuktok ug mopugwat
sa akong paghagok kon puhon--- bisan
duna’y mga buak nga bildo sa iyang kalimutaw---
siya motumaw sa unang tuktoga-ok sunod adlaw.
(1st Prize, Sun.Star SuperBalita Bangga sa Balak, 1998)
No comments:
Post a Comment