11/18/2005

Kamanggahan 2000

(Napatik sa The Poem and The World, Washington Press, University of Seattle)


Tataw pud tingali sa agta
ang pagkatun-as sa ubos-yuta, hasta ang pataas
nga pagdasdas sa patag. Tan-awa. Gakamang
padulong nato ang bag-ong dalan,
giduso na sa mga buldosir
tadlas dinhi sa Kamanggahan.

Dinhi tang duha kanunay magduwa sa gagmay pa ta.
Inig kilumkilom na, lumbaanay ta’g panguros
aron dili ta witkan sa agta
sa iyang tinustos.

Kita karon, dinhi ilawom
sa labong nga balbangaan, din-a kulbaan og agta.
Dili na pud tubda’g laway ang atong hilaw
nga dila, napul-an na sa mangga karong
nanghinog na ang atong kahidlaw dinhi,

dinhi sa atong tinago
nga abutanan diin din-a ta manginlabot bisan
bosohan ta sa agta. Wala ba kaha siya gibwinggit
sa pagsige niya’g pahipi ug pasidlit
sa ngitngit? Din-a,

din-a pud mapugngan
ang pag-utnga sa mga buldosir. Mayta’g mosalir
ang mutya sa saging tindok, ug unta di malad-ok
sa agta ang iyang kahadlok aron
padayon tang magtagbo dinhi

sa Kamanggahan. Kon putlon tanang punoan,
unsa pa ma’y imong kasandigan samtang ako mag-unlan
sa imong paa? Kinsa pa’y kanato
mobantay kon--- simbako!---malata
ang mata ug itlog sa agta?

No comments: